مدح و مناجات با امام رضا علیهالسلام
آرام کن به جامی؛ شور و نـوای ما را سلطانی و ز رأفـت داری هوای ما را از سفرۀ کریمت همواره برده ام فیض پر کرده ای همیشه تو کسیه های ما را دادیم تا ســلامی تحــویــلمان گــرفـتـی از خــاطرت نبردی حتی صدای ما را سهمیــۀ گــدایــان محفــوظ باشد ایـنجا بگــذاشتی کــناری سهــم عطای ما را باز آمدیم ای دوست بار گـناه بر دوش راضی نما دوبـاره از ما خــدای ما را روزی اگر بنــا شد ما را ز در بـرانی گو مــادران بپوشند رخت عزای ما را زیباییِ ضریح و ایوان و صحن هایت در گوشۀ حریمت بسته است پای ما را جان جــوادت آقــا؛ جــان عــزیز لیـلا امضــا نمــا دوبــاره کــربــبلای ما را باب الجــواد یـعــنی صحن علی اکــبر تنگ غروب دیدی تو گریه های ما را در پیش چشم بابا اکـبر شد اربا" اربــا فـرمود شـاه: عبـاس! آور عبـای ما را |